donderdag 10 september 2009

Stilste Quest ooit

Vandaag rijden Kees en ik naar Dronten. Mijn geknakte derailleurkabel zal worden vervangen. Ook gaat een lang gekoesterde wens, het verwijderen van de kettingbuis in de trekkende ketting, in vervulling. Op mijn verzoek gaan we vandaag in cognito, met zijn tweeën dus. Dat lukt niet helemaal, Pé Koomen heeft lucht van onze 'escape', vraagt waar we rijden en komt ook naar Dronten.
Het is prachtig weer, een zonnetje en Bft 4 uit het noorden. Over de hele dijk houden we zonder veel inspanning 38 km/u aan. Het laatste stuk, wij rijden dan voor de wind, loopt de snelheid op tot 43 km/u. Hartslag daarbij is 106, mooi laag, mede dankzij de GoCycle banden die ik er vandaag nog om heb.
Grote aantallen zeemeeuwen rusten op het talud van de dijk. Als wij de meeuwen naderen kiezen vrijwel alle vogels het luchtruim. Tot mijn verrassing blijven enkele luie vlerken rustig zitten en die passeren we letterlijk op enkele centimeters afstand.
Na drie uur en tien minuten fietsen staan we al voor de werkplaats. Theo zal uit dun aluminium plaat een U-vormig bakje zetten. Deze kettingafscherming zal een eind maken aan het eeuwige 'zwiepende' geluid dat ontstaat als de trekkende ketting de kettingbuis in trilling brengt.
Theo is al bezig met de zetbank en twee uur later zit er een fraai aluminium kapje over de ketting. Het resultaat is spectaculair. Tijdens optrekken is er geen geluid meer te horen, alleen nog het kettingwieltje op de lagere versnellingen. Het mooie resultaat doet de vraag rijzen waarom dit niet standaard kan worden geleverd. Het antwoord is nee, het bakje heeft een lengte die afhankelijk is van de afstand van het crankstel. Nou is 2 uur arbeidsloon en 7 euro voor materiaal niet veel geld. Ik ben er in elk geval heel gelukkig mee.Theo kort mijn derailleurkabel een stukje in, deze was geknakt nadat de ketting er door een onhandigheid van mij was afgelopen.
Tenslotte neem ik drie kettingrollen en een stukje 8 mm as mee om ook de kettingbuis van de retourketting overbodig te maken.
Pé is inmiddels gearriveerd en schaft een stel Kojaks aan. Ik sta even te kijken bij het kleine appelboompje dat bijna bezwijkt onder de grote last aan appels. Pé maakt er een leuke foto van.
Gedrieën rijden we terug naar Noord-Holland. Het eerste stuk komt de sterke wind dwars in. Op de dijk eten we eerst een ijsje en gaan dan recht tegen wind rijden. Kees gaat voorop en houdt zo'n 31 km/u aan. Duizenden aalscholvers gaan de lucht in. Ik probeer een foto te maken, maar de scherpte is niet optimaal.In Enkhuizen gaat Pé rechtsaf, wij rijden de omleiding weer door het industriegebied. In Hoorn weet Kees een doorsteek om de vervelende drempels te vermijden. Het eerste stuk gaat evenwel over het bedrijven terrein. Daar wordt ik ongenadig gesneden door een bestuurder van een Hyundai bus. Ik schrik me lam, maar heb toch de tegenwoordigheid van geest om hard te remmen. De bus met kenteken 90-VRX-3 moet honderd meter verder stoppen voor een kruising. Vergeef me, ik heb de bestuurder voor rotte vis uitgemaakt. De man geeft me de middelvinger. Wij worden vast geen vrienden.
Om even na zes uur ben ik thuis en laat me direct in een heerlijk warm bad zakken.
Prachtige fietsdag.
195 km, totaal nu 5200 km.