zondag 31 januari 2010

Asociale Heerhugowaarders

Ik wil, na de prachtige wintertocht afgelopen dinsdag, er wel weer een keertje uit. Even een rondje Schermer of naar Kees in Heerhugowaard. Het heeft gisteravond ijs geregend en dat glijdt met donderend geweld van het grote dak van onze stolp. Het dooit dus en dan kun je altijd fietsen.... In de fiets, het is 3 gr. boven nul, een zonnetje en stevige wind uit het zuidwesten, blijkt al snel dat het zout bij het Hoogheemraadschap nog niet is aangevuld. Het fietspad langs de Markervaart is niet gestrooid of geschoven. Er ligt een vrij harde ijsdrab waardoor er niet harder gereden kan worden dan 15 km/u, soms nog minder. De Quest schaatst af en toe van links naar rechts, eigenlijk wel leuk.
Na het viaduct bij West-Graftdijk gaat het veel beter, de auto's hebben de ijzel deels aan de kant gereden.
Tot aan Heerhugowaard is het prima fietsen.
Bij de fam. Van Hattem is geen sterveling te zien. Wel hebben de rode katten me in het vizier en ze klimmen beiden over het hek.
Ze kennen me natuurlijk prima als de bezoeker waar het zo lekker met de nagels in de gladde fietsbroek hangen is. Ze komen een kopje geven en gaan me dan van een afstandje licht hooghartig zitten aankijken.
Als ik de fiets op de weg keer, wordt ik plotseling volgespoten met een zoutige ijsdrab. G.d.e.d.m.e schreeuw ik de automobilist die me dit flikt na. Ik ben nog niet bekomen van de schrik, als het me nog twee keer overkomt. Ik word woest en schreeuw die asociale Heerhugowaarders de nodige verwensingen toe. De hele Quest zit onder de ijzige drab. Ikzelf ben drijfnat en het ijswater loopt mijn schoenen in. Dit is shit.
Ik stap nu de rijbaan op en dwing de volgende automobilisten mij stapvoets te passeren. Dan zet ik de fiets midden op de rijbaan en stap boos in. Had ik eerst nog het plan om via Ursem en Schermerhorn te rijden, nu ga ik maar direct naar huis.

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Hey Wim,

Zorg maar dat je niet ziek wordt!

Ik heb ook het idee dat mensen gewoon nog minder op fietsen voorzien zijn met dit weer....

Grtz
Jonathan

Kees van Hattem zei

Beste Wim. Jammer dat we elkaar gemist hebben. Maarten is ook weer in HHW, de VW gaat morgenvroeg naar Beukers in Middenmeer voor de houten afwerking. Mooie foto van de monsters op het pad. Tot morgen. Kees.

Mick zei

Ik heb zelf 'n kat en als die beestjes op enige afstand van je plaats nemen is dat echt niet voor niets hoor!

Wijnandt zei

Ach Wim, wat 'n ellende vandaag! Ik zou net zo uit m'n slof zijn geschoten als ze mij dat hadden geflikt.

Zelf ben ik nu ook zeer chagrijnig, omdat niet alleen vorige week maar ook vanavond de ondertiteling van Annie MG op Ned2 het niet deed. Geen kijkplezier dus!

Overigens zou ik mij niet op m'n gemak voelen als ik door m'n kat net zo dreigend zou worden aangekeken als de Pers (die voorste dus). Ook de achterste kijkt niet bepaald vriendelijk. Een dergelijk type woonde tot een paar jaar geleden ook bij ons in de buurt, en 't beestje had niet bepaald een prettig karakter.

Enfin, laten we hopen dat het chagrijn weer overdrijft en we er voorlopig van verschoond blijven!

Robbedoes zei

Hoi Wim,

Na 2x een ijsdouche heb je ook niets meer aan je warme schoenen.
Hopelijk was je snel weer thuis.
Koude ijs zooi om je lijf is niet prettig.

BTW ik had niet verwacht dat er nog zo redelijk te fietsen was.
Anders had ik ook nog wel even op pad gewild.
Morgenochtend zit het er ook niet in.
Morgenmiddag nog maar eens kijken of ik een klein ommetje kan maken.

Gr
Rob

Wim Schermer zei

Hi Wijnandt,
Die katten deugen wel hoor. Zo gauw ik bij Kees en Marian aan tafel ga zitten springen ze op de tafel en willen op schoot zitten. Als ik dat even niet wil en ze lopen weer op de grond, wil één van de twee graag met uitgestoken nagels aan mijn fietsbroek gaan hangen.
Dat is het moment dat de rode monsters, tekst van Kees, naar buiten worden gebonjourd.
Groeten,
WIm

Mick zei

Ik bedoel dat de katten de bui al aan zagen komen natuurlijk!