donderdag 23 juni 2011

Quest klaar voor CycleVision

Vandaag de traditionele rustdag voor CycleVision. Ik maak de fiets klaar voor de wedstrijden van vrijdagavond en zaterdag. Ik rij morgenavond de uurs-race en zaterdag de 200 meter sprint met vliegende start.
Bij het nauwkeurig inspecteren van de banden zie ik tot mijn schrik dat één GoCycle band tot op het canvas is versleten. De versleten band weegt 240 gram, een nieuwe 290 gram. Tijdens de levensduur van rond 7000 km slijt er dus 50 gram rubber af. Gelukkig heb ik gisteren twee nieuwe GoCycles uit Engeland ontvangen. Ideaal is het niet, een deels versleten band loopt duidelijk lichter dan een splinternieuwe. Aan de andere kant loop je met rijden op versleten banden een veel grotere kans op een lekke band. Dat is me eerder tijdens een wedstrijd op Sloten met een dunne Tioga Comp Pool overkomen. Uitrijden is toch belangrijker dan die laatste tiende van een kilometer snelheid.
Ik vervang het standaard Alligt kettingtandwiel voor een TerraCycle exemplaar met hybride keramische lagers. Tijdens het vervangen van de voorbanden leg ik er Michelin latex binnenbanden in. Jan van Steeg is zo aardig geweest er twee voor me te vermaken van 26" binnenbanden.
Het achterwiel pak ik weer in met een strook Lexan. Liever had ik een echte wielstroomlijnkap gebruikt, maar om de Super Moto krijg ik hem niet passend. Ik wil graag de Super Moto gebruiken omdat ie zo'n grote omtrek heeft en met een 57-tands blad voor kan ik rond 55 km/u nog net een te hoge trapfrequentie voorkomen.
De beide spiegels gaan eraf. Op de RDW baan is er plenty ruimte om te passeren en ik wil toch zo weinig mogelijk fietsers voorbij zien komen :)
Het kartonnetje waarmee ik de knobbel van de derailleur stroomlijn plak ik er weer onder. Hier en daar nog een plakbandje en de Quest is klaar voor de strijd.

Morgenmiddag op weg naar Lelystad eerst naar Hoorn om mijn splinternieuwe racekap op te halen. Ik ben heel benieuwd.

De foto is gemaakt met mijn nieuwe Olympus Pen E-PL2. Na lang wikken en wegen, de Canon Powershot G12 is en blijft ook een aantrekkelijke camera, heb ik toch gekozen voor de Olympus. De veel grotere sensor waarbij opnamen tot 1600 ASA er nog uitstekend uitzien, heeft de doorslag gegeven.