maandag 26 september 2011

Fruitoogst

Hoewel er nog een lekke voorband moet worden gerepareerd, heb ik mezelf opgedragen vandaag de restanten van het fruit uit onze tuin te oogsten. Ik zeg met nadruk restanten, de kauwen hebben ernstig huis gehouden in de Doyenne du Comiche en Conference peren en de appels. In vorige jaren heb ik netten over de bomen gespannen. Ziet er niet uit en met name de kauwen zijn zo slim dat als het net niet helemaal op de grond hangt, zij er langs glippen en dan de peren onder de netten alsnog opeten.
En eerlijk gezegd is het ook wel leuk om te zien. De kauwen pikken de steeltjes van de vruchten door. Als de peer dan op het gras valt kan de maaltijd pas goed beginnen. Dat weten de eenden ook en die zijn er als de kippen bij om hun deel op te eisen.
De eenden zijn nog niet geland of onze drie kippen verjagen ze weer om lekker te schransen. Blijven de vruchten aan de boom hangen dan stikt het in no-time van de vliegen en wespen. Vooral wespen lijken wel gedrogeerd te worden. Ze vliegen zelfs niet meer weg als je tegen de aangevreten peer tikt. Ze vallen gewoon op de grond en vliegen pas na een seconde of tien weg.

Al met al valt het nog niet eens tegen. Eén emmer Conference, enkele kilo's Doyenne du Comiche, een emmer appels en wel heel veel St. Remy stoofperen. Deze zogenaamde pondsperen zijn echt tot een gewicht van een pond of meer uitgegroeid. Deze perenbomen verbergen hun vruchten onder een dicht bladerdek en zijn voor de kauwen niet of nauwelijks bereikbaar. Ze zijn ook minder lekker voor de verwende kauwen, eenden, kippen, vliegen en wespen. Helaas moet ik drie vuilniszakken met aangevreten vruchten weggooien. Kauwen zijn beschermde vogels dus moeten we er mee leren leven.

Wil je ze weer inmaken Marian?

Oude auto's

Gisteren reed ik met Kees een rondje. In Hoorn stonden vele historische auto's op het grote centrale plein in de stad. Na een prettig ritje rijden we Hoorn binnen. Eerst zien we eindeloze reeksen occasions die door mannen in donker pak met stropdas diagonaalsgewijs over de weg worden gezet.
Op het plein voor het Westfries museum ontmoeten we Rob en Karin Kaag. Zij hebben hun mooie oude Jaguar mee. Helaas staat ie niet op het plein maar in een zijstraat. Even later blijkt dat ook de meeste andere oldtimers slechts even worden gedoogd op het plein. Ze moeten plaats maken voor Volvo occasions.
Er komt een mooie A-Ford uit 1931 aanrijden. Jan Geel, ook van de partij, is 15 jaar keurmeester geweest van de A-Ford club.
Jan ziet feilloos dat deze A-Ford is uitgebouwd uit onderdelen uit 1930 en 1931. Dat is volgens Jan te zien aan bijv. een enkele centimeters langere vouw in een spatbord. De eigenaar lijkt deze uitleg van Jan niet te willen horen :).
Als de historische auto's een ritje gaan maken rijden Kees en ik langs de IJsselmeerdijk naar Edam, Oosthuizen, Purmerend en vervolgens terug naar De Woude.