zaterdag 11 februari 2012

'Crash Beekie door laaghangende zon'

Al langere tijd bekijk ik de manier van rijden van onze welbekende Beekie met enige zorg. En ik niet alleen. Iedereen die wel eens met Beekie oprijdt is meer dan op zijn hoede.

Nu weer de zoveelste crash in Hoorn.
Ik zie veel fietsers met ach en wee reageren. Tijd voor een wat kritischer reactie op het blog van Beekie. Dit valt echter bij Beekie niet in goede aarde en hij schopt me direct van zijn blog af.
Beekie, dat helpt niet. Wim heeft een nog beter gelezen blog, dus mijn reactie lezen de mensen bij deze hier.

Na alle ach en wee dan toch maar eens een wat kritischer reactie.
De kruising waar Marcel is gecrasht is goed overzichtelijk. Tussen de haakse kruising met het paaltje en de weg is meer dan 10 meter afstand.
In de Wegenverkeerswet staat dat je moet kunnen remmen binnen de afstand waarover de weg vrij en te overzien is.
Dat doet Beekie voor de zoveelste keer niet. Ik heb persoonlijk in Duitsland Beekie tweemaal een bijna fatale aanrijding op een haar na zien mislopen.
Ik denk dat Marcel zich eens moet gaan afvragen of ie wel op deze manier met het deelnemen aan het verkeer door moet gaan.
Ook ik heb gisteren anderhalf uur tegen een ondergaande zon ingekeken. Ik ben enkele malen vrijwel gestopt omdat ik het - met één oog - niet goed kon zien. Marcel gooit zich evenwel als een lemming voor het gemotoriseerde verkeer.
Dit wordt nog eens zijn dood. Ook moet je de risico's die er gelopen worden door uitwijkende bestuurders, niet uitvlakken.
Tenslotte is het ook niet goed voor de schadeomvang van de verzekering van velomobielen bij Van Herp.
Die rekening, minder van belang, gaan we wel samen betalen.
Marcel, ik bedoel het goed met je, maar hoop wel dat je eens goed nadenkt.
Groeten,
Wim


Nu je me de toegang tot je blog ontzegt moet ik jouw blog uit mijn lijst met blogs verwijderen. 80% van het bezoek aan jouw blog komt via deze blog. Betekent simpelweg minder bezoek aan je blog.

Unieke carbon toer/racekap afgeleverd

Vanmorgen om 5 uur gaat Jan Laverman, een Questrijder uit Barendrecht bij -11 C. onderweg naar Hoorn. 130 zware kilometers om een racekap op te halen. Deze carbon toer/racekap is een heel bijzonder exemplaar. Jan wil graag licht in de Quest als de kap er overdag op staat. Jan Reus en 'ik zei de gek' bedenken een systeem met een aantal ronde ruitjes.
Jan Reus plakt op de binnenkant van het liggende deksel een vijftal strippen hardschuim. Dan wordt er een laagje carbon over heen gelamineerd. Dan de grote gaten boor er doorheen en vervolgens in vijf stappen de ontstane gaten vol gieten met epoxy.
Het resultaat is prachtig. De ruitjes zijn aan de buitenzijde niet voelbaar. Licht in de Quest en ook de ontvangst van de GPS, normaal gesproken onmogelijk onder koolstof, is behoorlijk goed.
De Quest van Jan krijgt wat versterkingen, nodig na een crash. Het deelbare kettingtandwielashoudertje gaat erin, de stormstrip erop en de voetenstrip eronder. Bebop pedalen worden gemonteerd en nog een mini vizier gaat in de tas mee. Met kap op gaat Jan weer op weg naar Barendrecht. 260 km op een zomerdag is al een hele opgave, onder deze condities is het helemaal een enorme prestatie.